Dur..
Hayat karşınıza duvarlar örüp gitmek istediğiniz ve yapmak istediğiniz herşeye kırmızı ışık yakarak DUR der.. Ama ne yaparsanız yapın sanki birşey engel olur da "burda kal, kıpırdama, adım atamazsın" diyordur.
Bu gibi durumlarda insan sıkılır bunalır buna rağmen adım atmaktan geri kalmaz bir adım iki adım hoop polis memuru "Çek kenara" diyip sizi hayat trafiğinden kısa sürelide olsa men edecektir.
Bazen işte böyle bir durumla karşı karşıya kaldığımızda ne yapmamız lazım.. Bunu düşünüyorum..
Sabır kelimesi ne sıradan okunuyor değil mi?
Uygulaması ise bir o kadar zor..
Ankara'nın kendine özgü ulus şarkıları vardır ki hiç o tarz müzikleri sevmememe rağmen kanal ararken mutlaka bi tanesi "zınk" diye çıkıverir
"Hayatı tespih yapmışım sallıyormuşum"
Tespih sallamak değilde tespih çekmek sabır çekmenin somut yüzlerinden biri..
Yapılması gereken şey gerçekten durmak..
Neden herşey önüme engelli bariyer gibi çıkıyor diye düşünürüz
Hocam
aklıma takılan sorular sanırım çoktuki bir gün;
"Gülçin bazen bazı soruların cevabı yoktur ama durup dinlersen içini cevabını anlayacaksın" demişti
Cevabını vereceksin demedi anlayacaksın dedi..
Bana çok şey kattığını düşünürüm bu cevabın..
Bir merdiven düşünün sürekli çıkıyorsunuz ve basamağın birinde durup öylece kalıyorsunuz ne bir aşşağı nede bir adım yukarı öylece kalıp kalbinizi dinlendirdikten sonra çıkmaya devam ettiğiniz..
İşte bazen hayatın bizlere yaktığı kırmızı ışıkta beklemek zorundayız sabırsızlansakta çözüm kendiliğinden gelene, yeşil ışık yanana dek..
Kalbi mecazi anlamda söylemiştim içsel dinlenme ve dinleme zamanı..
Nadasa bırakacaksın ruhunu tozlarından kirlerinden yorgunluğundan ve pisliklerinden arındırıp Anka kuşu gibi yeniden küllerinden doğacak bir Kartal'ın kanatlarının ve tırnaklarının yenilendiği güne kadar bekleyip yeni bir "ben" le daha dingin ama daha dinç yürüyeceksin yolunda..
Kader mi demek lazım hayat mı bilmem
Bildiğim tek şey tırnaklarının sağlam olması..
Kazıyacak ve kat edecek neler var bilinmezken..
Iyi geceler öz'ünüze iyi davranın..
cok guzel yazmıssın canım icimizde anlayabilirsek hayatı o cok onemli, belkide acılmayan kapıların da bir nedeni vardır öylesi daha iyi oluyordur belkide..sevgiler canım:)
YanıtlaSilEvet biricitcim belkide böylesi daha hayırlı bizim için çok haklısın ..
YanıtlaSilTeşekkür ederim içi dışı bir arkadaşım:)
Selamlar Gülçin, aynen yazdığın gibi, biz olması içi çabalarken sanki birileri, birşeyler engel oluyor olmasına ,"DUR" diyor, hakkımızda hayırlı olmadığını düşünüp yola devam ediyoruz,
YanıtlaSilBazende o kadar çok istiyoruz ki duymuyoruz ,görmüyoruz, körü körüne istiyoruz olmasını, sonuçta yine hüsran, işte bu durumlarda sabır göstermek çok zor geliyor , mantıklı açıklamalar arıyoruz ama bulamıyoruz ve işte bu nokta da "KADER" deyip devam ediyoruz..
Sevgilerimle ..
Çok haklısın Hobicim..sabretmek zor ama kendi kendimizi test edersek sabırla Allah yolu bir şekilde açıyor..Kader..yada Hayat...
Silsevgilerimle canım çok teşekkür ederim güzel yorumun için..
Merhabalar.
YanıtlaSilBenim de başımdan geçen bir olay, sizin "DUR" engelinize bir örnek teşkil eder mi bilmiyorum ama, paylaşmak istiyorum.
Ben liseyi, dışarıdan bitirme imtihanlarına katılarak okudum. Bitirme sınavlarında o kadar çok ders başarıyordum ki, müdür yardımcısı bana "Hooop! Ağır ol, öyle 3 yıllık lise 1 yılda bitmez!" dedi. Tamamı 42 ders olan lisenin bir dönemde 36 dersini başarmıştım. İşte sizin anlattığınız gibi bu müdür yardımcısı bana "dur" dedi ve ben bu kalan 6 dersi 2 yılda verebildim. Liseyi yine 3 yılda bitirmiş oldum, ama ben 1 yılda bitirmeye konsantre olmuştum, işte bu müdür yardımcısı benim hızımı kesti. Ben de ne yaptım, sabrettim ve liseyi eninde sonunda bitirdim.
Bahsettiğiniz ve yakındığınız müzikleri ben de asla sevmem. Tamamen seviyesi düşük ve kalitesi sıfır olan varoşların dinlemekten zevk ve keyif aldığı bir müzik kültürü.
Sonuç olarak yaşadıklarımızın sorumlusu kim diye hep aradığımız, bulduklarımızın da bir türlü bizleri tatmin edemeyen varsayımları içinde bocalayıp duruyoruz.
Cenab-ı Hakk, hakkımızda hep hayırlısını versin. Bizlere çekemeyeceğimizden fazla yük yüklemesin inşAllah.
Selam ve dualarımla.
Ne güzel örnek vermişsiniz Recep bey evet insanlar bazen vesile olabiliyorlar ama yaşayacaklarımızın ötesine geçilmiyor maalesef..ve her şerrin bir hayrı olduğuna da ayrıca güzel bir örnek sunmuşsunuz..
SilDeğerli yorumunuz için teşekkür ederim, saygılarımla..
Sevgili Gülçinciğim, Hocan çok doğru söylemiş. Öyle bir durumda yüreğini dinle, o seni yönlendirir. O doğrudur. Ne güzel felsefi bir yazı. Güzel yüreğin özün dert görmesin güel yürekli duygulu arkadaşım. Öpüyorum seni gönülden, sevgilerimi bıraktım. İyi geceler...
YanıtlaSilTeşekkür ederim Hanifeciğim..ve o günden sonra kalbimin sesine daha çok kulak verip onu anlamaya başladım, çok güzel bir duygu :) sende biliyorsundur eminim..
Silbende gönülden seni öpüyorum, sevgilerimle :)